Ten tijde van de varkenspest in 1997 voerde J.J. Voskuil samen met zijn vrouw Lousje actie om de vee-industrie in Nederland af te schaffen. Met kleine advertenties in kranten werden lezers opgeroepen 25 gulden te storten voor een grote advertentie met een oproep aan de regering.
De actie van de Voskuilen werd een groot succes: 12.000 mensen stortten 25 gulden of meer. Hiermee konden paginagrote advertenties in een aantal dagbladen geplaatst worden.
Hoewel J.J. Voskuil na 1998 geen bestuurslid meer was, bleef hij toch actief voor Varkens in Nood. In 2001 sprak Voskuil langdurig met toenmalig minister Brinkhorst van Landbouw. Niet lang na dit gesprek hield Brinkhorst een opmerkelijke rede voor de Universiteit van Utrecht waarin hij scherp stelling nam tegen de vee-industrie en Voskuil citeerde met de woorden “de boeren moeten zich schamen”. Brinkhorst heeft deze woorden nooit kracht bijgezet met daden, hij was een aanhanger van de vrije markt en die moest het welzijn van de dieren maar zien te regelen. Later kwam het tot een felle botsing tussen Voskuil en Brinkhorst toen Brinkhorst zich gedwongen voelde tijdens de MKZ-crisis tienduizenden koeien af te laten slachten.
Sinds de oprichting van Varkens in Nood in 1997 is er gelukkig veel veranderd. Althans, de publieke opinie veranderde, maar de politiek deed vrijwel niets. Dat was een grote teleurstelling voor Voskuil: 'We hadden echt gedacht dat als we een meerderheid van de Nederlanders achter ons zouden krijgen, de politiek om zou gaan.' Maar helaas voor hem, Lousje en de varkens in nood overwon de landbouwlobby en niet de burger. Er veranderde niets in politiek Den Haag. Tot een paar weken voor zijn overlijden op 1 mei 2008 was Voskuil nog nauw betrokken bij Varkens in Nood.
Op 4 oktober 2007 gaf Voskuil - in het kader van 10 jaar Varkens in Nood - zijn laatste interview. Op diezelfde dag publiceerde NRC Handelsblad een artikel over het tienjarig bestaan van Varkens in Nood.