Gisterenmiddag werd ze keurig bezorgd. Nee, niet met een postkoerier, maar in een gekeurde varkenstrailer. Ruim en vol met stro. Uit Friesland, van varkensliefhebbers Ria en Piet van de Broek. Er moest vervanging komen, want zeug Sophie heeft het leven gelaten. Ik vond haar foto en beschrijving op internet. Dat heeft toch iets weg van online daten, als je die verhalen hoort. Haar foto en de toelichting grepen mij: het Protest-varken, dat betekent haar ras letterlijk: Husumer varken. Een zeldzaam, bijna uitgestorven ras dat uitstekend buiten gehouden kan worden. Protest-varken. Maar protest waartegen? Dat haar nakomelingen als vlees eindigen? Dat haar collega’s in de bio industrie worden gehouden? Een speurtocht op datzelfde internet. Wat blijkt? In het begin van de twintigste eeuw werd het Deense boeren verboden om hun vlag te hijsen op Duitse bodem, ook in de Deense enclaves. Dat gaf dat veel frictie, maar de Denen moesten zich neerleggen bij het verbod. Ze vonden er echter wat op. Ze gingen een varken fokken dat duidelijk maakte dat je met Denen van doen had, een varken dat de Deense vlag vertegenwoordigde: met de haarkleuren rood-wit. Het ras wordt dan ook wel Dänisches Protestschwein genoemd.
Geweldig toch? Er zijn er nog maar een paar honderd in Europa en een jonge fokzeug van het bijna uitgestorven ras loopt nu hier in Wehl! Ze is drachtig en werpt als het goed is over een week of zes. Ze is heel tam. Ze is supermooi. Haar naam? Ik heb haar Jade genoemd. Met alle respect voor Denen, Duitsers en Friezen: Frank en Frij is Oriëntaals georiënteerd. Vanuit een stil protest tegen de respectloze behandeling van Jade haar collega’s in al die dichte, stenen schuren hier in ons land.
Diana Saaman
Natuurlijke varkenshouderij Frank en Frij