Varkens en broodfok in Boer zoekt Vrouw

Varkens en broodfok in Boer zoekt Vrouw

Onze complimenten aan de KRO-NCRV en presentatrice Yvon Jaspers! Het nieuwe seizoen van Boer zoekt Vrouw laat niet alleen de erbarmelijke leefomstandigheden zien van varkens in de varkenshouderij, maar toont ook de misstanden bij de broodfok van puppy’s.

In een introductiefilmpje zien wij boer Gerard. Hij zoekt een lange, donkerharige vrouw “die een beetje tegenstand kan bieden”. Wij hopen dat die vrouw hem ook enige tegenstand zal bieden op het gebied van dierenwelzijn.

“Wat hondjes erbij”

Tot onze grote verbazing vertelt boer Gerard trots “er wat hondjes bij te hebben”. Vervolgens zien we meerdere teefjes met pups in betonnen hokken op een dun laagje zaagsel, zonder speeltjes of ander afleidingsmateriaal. Voor honden een doodsaaie omgeving.

Honden zijn sociale dieren en pups horen gesocialiseerd te worden in een huiselijke omgeving. Als ze niet veel in contact komen met verschillende mensen dan is de kans groot dat ze uitgroeien tot angstige, agressieve honden. 

Dierenbescherming

Het is goed dat de KRO-NCRV deze misstanden toont aan het grote publiek. Op Facebook laat de omroep echter weten dat deze hondenfokkerij is goedgekeurd door de Dierenbescherming. Dat is onjuist. Boer Gerard voldoet wellicht aan de (minimum) eisen die de wet stelt, maar de Dierenbescherming is zeker geen voorstander van dit soort hondenfokkers. 

Commotie

Er is veel commotie ontstaan over de beelden van deze hondenfokkerij. Volkomen terecht, maar waar blijft de publieke verontwaardiging over de beelden van de varkens? De manier waarop hier aan de lopende band puppy’s worden gefokt, verschilt niet van de wijze waarop zeugen biggetjes moeten produceren. Het dierenwelzijn van honden spreekt blijkbaar meer aan dan dat van varkens. En dat terwijl varkens minstens zo intelligent zijn als honden.

Boer zoekt Vrouw is de grote succesformule van KRO-NCRV en Yvon Jaspers. Het is jammer dat het feel-good format zich strikt beperkt tot de menselijke deelnemers. 

Deel dit artikel
Frederieke Schouten

Als veearts werkte ik zeven jaar lang tussen de varkens in de intensieve veehouderij. Ik werd daar dagelijks geconfronteerd met structurele misstanden en schrijnend dierenleed. Toen ik inzag dat ik als veearts te weinig kon doen voor de varkens maakte ik de overstap naar Varkens in Nood. Nu ben ik directeur van dierenrechtenorganisaties Varkens in Nood en Dier&Recht en probeer ik als actievoerder het welzijn van miljoenen varkens in Nederland te verbeteren.