Een moedervarken wordt rond iedere bevalling opgesloten in een kooi. Eerst 5 weken in een kraamkooi, en meteen daarna nog ruim een week in een inseminatiekooi. Al die tijd kan ze zich nauwelijks bewegen. Dat zorgt voor veel stress, frustratie en pijnlijke wonden.
Ernstige pijn door wonden
Als haar biggen bij haar drinken, ligt een zeug lange tijd op haar zij. Door de harde vloer ontstaan diepe doorligwonden op haar schouders. In Nederland heeft 5% van de moedervarkens zulke pijnlijke, open wonden – dat zijn meer dan 30.000 dieren. De wonden kunnen pas genezen als de zeug na weken uit de kooi mag. Maar ook daarna blijven de plekken gevoelig. Nog geen 4 maanden later wordt ze opnieuw opgesloten in de kooi en ligt ze weer voortdurend op haar zij. Elke keer met meer pijn.
In de kooi raken niet alleen haar schouders gewond, ook haar poten krijgen het te verduren. Bij het gaan liggen en staan glijdt ze snel uit op de vieze, gladde vloer. 1 op de 5 zeugen heeft hierdoor wonden op haar poten; het gaat om meer dan 125.000 dieren.
Geef moedervarkens een zacht nest
Een zeug met jonge biggen wil een droog en zacht nest om in te liggen. Met genoeg ruimte, zodat ze niet voortdurend in dezelfde houding hoeft te liggen. Zo kan ze zonder pijn voor haar biggen zorgen. Een ruimer hok met stro zou al een verbetering zijn. Maar het liefst bouwt een moedervarken haar nest buiten, tussen de bomen en struiken.