In opdracht van Greenpeace Duitsland, onderzochten twee advocaten of de intensieve varkenshouderij de Duitse wet voor dierenbescherming volgt. Nee, is het duidelijke oordeel van de twee advocaten.
Zij stellen dat de natuurlijke behoeftes van varkens onevenredig beperkt worden. Zo brengt een varken in het wild zeven tot acht uur per dag door met het zoeken naar eten, maar wordt in de stal meestal maar twee keer per dag gevoerd. Verder wordt de varkens door roostervloeren geen mogelijkheid gegeven om te wroeten, kunnen er geen nesten worden gebouwd om in te slapen en is er geen scheiding tussen het ontlastings- en slaapgebied. Daarnaast kunnen doorgevoerde castraties om de berengeur tegen te gaan, niet als nodige ingreep gecategoriseerd worden. Niet te spreken van het couperen van staarten, dat alleen in een uitzonderingsgeval doorgevoerd zou mogen worden.
De provincie Berlijn overweegt nu om een klacht in te dienen bij de Bundesverfassungsgericht (het hooggerechtshof van Duitsland). Dieren zijn in de Duitse grondwet namelijk beschermd, in tegenstelling tot in veel andere landen. Een vergelijkbare klacht was in de jaren ’90 succesvol, toen de provincie Nordrhein-Westfalen tegen legkippen in kooien klaagde en won. Sindsdien is deze manier van houden verboden.
